«Ամեն առաջնորդ չէ, որ արժանի է իր ոհմակին», իսկ առաջնորդին պիտի փնտրել միմիայն ոհմակի ներսում
ՀԱՅՐԱՔԱՂԱՔ | ՄՇԱԿՈՒՅԹ

«Ամեն առաջնորդ չէ, որ արժանի է իր ոհմակին», իսկ առաջնորդին պիտի փնտրել միմիայն ոհմակի ներսում

Դեկտեմբերի 10-ին Գյումրու Վարդան Աճեմյանի անվան պետական դրամատիկական թատրոնը հանդիսատեսին ըմբոշխնելու մի նոր հնարավորություն էր ընձեռնել. Անգլիացի աշխարհահռչակ գրող Ռ. Քիփլինգի «Ջունգլիների գիրքը» ստեղծագործության հիման վրա բեմադրված «Մաուգլի» մեծամասշտաբ ներկայացման առաջնախաղն էր (բեմականացումը և բեմադրությունը՝ Լյուդվիգ Հարությունյանի, ռեժիսորի ասիստենտ և երաժշտական ձևավորող՝ Ռաֆայել Ասատրյան):

Ռուս բլոգերը դերասանի մահճակալի առջեւ ծնկաչոք արտասվում էր
ՀԱՅՐԱՔԱՂԱՔ | ՄՇԱԿՈՒՅԹ

Ռուս բլոգերը դերասանի մահճակալի առջեւ ծնկաչոք արտասվում էր

«Վերջերս մի մեծահասակ ամուսնական զույգ եկավ: Ամուսինը կնոջ ձեռքը առաջ բռնած ներս ուղեկցեց ու մեզ է ցույց տալիս, ասում է. «Դուք տեսնո՞ւմ եք այս ձեռքը… Սա սովորական ձեռք չէ, սա այն ձեռքն է, որն համբուրել է Ֆրունզիկ Մկրտչյանը, և ես այս ձեռքն ու կնոջս փայփայում եմ համբույրներով…»

Արյան կանչը ազգային ցավը միշտ արթուն է պահում
ՀԱՅՐԱՔԱՂԱՔ | ՄՇԱԿՈՒՅԹ

Արյան կանչը ազգային ցավը միշտ արթուն է պահում

Սեպտեմբերի 10-ին հայաստանյան կինոէկրաններ բարձրացավ երիտասարդ ռեժիսոր Արման Նշանյանի «Սողոմոնի երգերը» լայնամետրաժ խաղարկային ֆիլմը՝ նվիրված Վարդապետ Կոմիտասի կյանքին: Սեպտեմբերի 23-ին Գյումրու «Հոկտեմբեր» կինոթատրոն կարմիր գորգով անցավ «Սողոմոնի երգերը» պատմական դրաման: «Սողոմոնի երգերը» պատմում է Օսմանյան կայսրությունում 1881-1915թթ. տեղի ունեցած իրադարձությունների, պատանի Սողոմոնի կյանքի, նրա երկու ընկերուհիների՝ թրքուհի Սևիլի և հայուհի Սոնայի մասին։ Ֆիլմը կառուցված է իրական դեպքերի հիման վրա, իսկ իրադարձությունները զարգանում և ավարտվում են Կոմիտասի հոգևոր երաժշտության ֆոնի ներքո և վերջին համերգով:

20 տարի անց
ՀԱՅՐԱՔԱՂԱՔ | ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՅՈՒՆ | ՄՇԱԿՈՒՅԹ

20 տարի անց

Հարցազրույցը տպագրվել է 2015 թվականին, «Շրջապատի» 580, 581 համարներում

1975 թվականի սեպտեմբերին երջանկահիշատակ Վլադիմիր Վորոշիլովը «աշխարհ բերեց» իր հրաշամանուկին ու անունը դրեց «Ի՞նչ, որտե՞ղ, ե՞րբ»: 1990 թվականին Վորոշիլովը հասկանալով, որ ինտելեկտուալների շարժումը կարիք ունի ընդլայնվելու, հնարեց իր երկրորդ «զավակին» ու անունը դրեց «Բրեյն-ռինգ», ինչը կարելի է թարգմանել որպես «Ուղեղամարտ»: Հենց այդ «Ուղեղամարտի» մոսկովյան եզրափակիչ մրցաշարում Գյումրիի «Արամազդ» ակումբի սաները 1994, 1995 թթ. դարձան փոխչեմպիոն և 1995-ին՝ ԱՊՀ չեմպիոն: Այդ՝ 1995 թվականի «պատմական» հաղթանակի 20-ամյակի առիթով, «Շրջապատը» խմբագրություն հրավիրեց ԱՇՈՏ ԳՈՄՑՅԱՆԻՆ, ով այդ տարիներին ղեկավարում էր «Արամազդ» ինտելեկտուալ խաղերի ակումբը ու, կարելի է ասել՝ Գյումրիի պատանի գիտակների այդ փայլուն հաջողությունների հեղինակն ու համահեղինակն է…