Հարցազրույց «Գյումրու Մոր և մանկան Ավստրիական հիվանդանոցի» գլխավոր տնօրեն ԱՇՈՏ ԿՈՒՐՂԻՆՅԱՆԻ հետ:
— Բժիշկ, խոսենք անցած տարվա ձեռքբերումներից, այս տարվա սպասելիքներից, հիվանդանոցից, ծառայությունների որակից, աշխատակազմից:
— Նախորդ տարում նոր ծառայություններ կամ ռադիկալ փոփոխություններ՝ որպես այդպիսին, չենք ունեցել: Կենտրոնացել ենք եղած ծառայությունների կատարելագործման, զարգացման, որակի ապահովման վրա: Հատկապես կուզենայի անդրադառնալ մեր Մանկաբարձական և գինեկոլոգիական բաժանմունքին, քանզի, չգիտես ինչու, այս բաժանմունքը ինչ-ինչ հարկի ու անհարկի խոսակցությունների թեմա են դարձրել ոմանք: Ես հասկանում եմ, որ մրցակցության խնդիր կա, սակայն մեր ոլորտին վայել չէ նման բան: Ու չնայած այդ ամենին, այս բաժանմունքը բավական աճ է ապահովել… համեմատած 2016թ. ծնունդների թվին, աճ ենք գրանցել, ի տարբերություն Գյումրիում և Շիրակի մարզում գործող մյուս ծննդատների: Չնայած, ընդհանրապես, ամբողջ Հայաստանում ծնունդների թիվը պակասել է և սա, բնականաբար, ծննդատների մեղքը չէ: Իսկ հնչեղ դեպքեր՝ վատ իմաստով, չենք ունեցել, մենք մեր պարտականությունները կատարել ենք պատշաճորեն:
Մեծ աճ գրանցեցինք վճարովի ծառայությունների առումով: Ուղենիշ է վերցված, որ բուժհիմնարկությունները միայն պետպատվերի գումարներից կախված չլինեն, այլ իրենք փորձեն գտնել ծավալներ՝ մուտքեր ապահովելու համար: Իսկ սա լուրջ խնդիր է մարզերի համար, հատկապես մեր մարզի: Շատ դեպքերում իրականանալի չէ և մենք տարբեր մակարդակներում խնդրում ենք մեր ղեկավարությանը, որպեսզի հարցին մոտենան ըստ հաստատությունների կողմից մատուցած պետական առողջապահական ծրագրերի: Այսինքն՝ կա հիվանդանոց, որն իրականացնում է բացառապես մանկաբուժություն կամ ծննդօգնություն, որն երաշխավորված է պետության կողմից, ապա այս հաստատությունից վճարովի ծառայությունների մակարդակի բարձրացում ակնկալելը թերևս սխալ մոտեցում է: Իսկ կան հիվանդանոցներ, որոնց ծրագրերը նման հնարավորություններ տալիս են: Նույնիսկ այս պայմաններում, երբ մեր հիվանդանոցի հաճախորդների 80 տոկոսը հղի կանայք ու երեխաներ են, խմբեր, որոնց բուժսպասարկումը երաշխավորված է պետության կողմից, մեր հիվանդանոցը 10 մլն դրամի աճ է ապահովել համեմատած 2016 թվականի: Իսկ սա հնարավոր է եղել մեր կողմից մատուցած վիրաբուժական, լապարասկոպիկ ծառայությունների միջոցով, ինչպես նաև Մանկաբարձա-գինեկոլոգիական բաժանմունքի գինեկոլոգիական բաժնի շնորհիվ:
— Ասել է, թե գինեկոլոգիական բաժինն աշխատում է ամբողջական ցիկլով և հիվանդանոցն ապահովված է բարձրակարգ մասնագետներով, և այս պարագայում, Ձեր նշած արդյունքներից դատելով, ստացվում է, որ ըստ «ընդունվածի», հաճախորդները մայրաքաղաք չեն ձգտել:
— Վստահաբար եմ ասում, որ մեզ մոտ գինեկոլոգիական շատ բարդ վիրահատություններ ենք իրականացնում և մեր մասով Երևան ուղեգրումները հասցրել ենք զրոյի, նշանակում է՝ բժշկական անհրաժեշտ սարքավորումների, մասնագետների հմտության բացակայության խնդիր չկա: Համեմատության համար ասեմ. եթե պետությունը պետպատվերով 5 մլն է նախատեսել գինեկոլոգիային, ապա մեր վճարովի ծառայությունը 15 մլն է կազմել, այսինքն՝ եռակի անգամ ավելի շատ ենք կատարել:
— Ես հասկանում եմ, որ օրենքները չեն ընդունվում տարբերակված, այլ ընդհանուր կիրարկմամբ, սակայն այս պարագայում, արդյո՞ք չեք կարծում, որ, ասենք, համեմատած մայրաքաղաքի կամ այլ մարզերի, մեր մարզը, որն համարվում է ամենաաղքատը, համընդհանուր օրենքի կիրառմամբ, խնդիրների առաջ է կանգնում:
— Ցավոք, Դուք ճիշտ եք: Մեզ հետ համակարծիք է նաև տեղական իշխանությունը՝ հանձինս մարզային առողջապահության վարչության, որ մոտեցումներն ու պահանջները պետք է լինեն առանձնացված: Բայց առայժմ ունենք այն, ինչ ունենք: Թեպետ պետք է ասեմ, որ առողջապահական հաստատությունների հագեցվածությամբ մեր մարզը, օրինակ՝ Գեղարքունիքի մարզից, բավական առաջատար է: Ե՛վ արդի հիվանդանոցներ ունենք, ինչպես Բժշկական կենտրոնն է, և՛ բարձրակարգ բժշկական սարքավորումներով ապահովված ենք:
— Գիտեմ, որ Ավստրիական հիվանդանոցը մոտ 100 մահճակալի հնարավորություն ունի, որից 30-ը մանակական բաժանմունքին է բաժին հասնում: Տա Աստված, բոլոր մանուկները առողջ մեծանան ու հիվանդանոցի կարիքը չունենան: Բայց արդյո՞ք չեք գտնում, որ մանկական հիվանդանոցի առանձին մասնաշենքի անհրաժեշտություն կա:
— Այսպես ներկայացնեմ. կոնկրետ մեր հիվանդանոցն իր տարածքով ու պայմաններով համապատասխանում է, տիպային է, բավարար է: Նույնիսկ վերջերս առողջապահության նախարարությունը մեր շենքի նախագծողների հետ հանդիպելու ցանկություն էր հայտնել: Բայց, իրոք, այս մասին խոսելու կարիքը կար: Մի քանի ամիս առաջ որոշ անպատասխանատու բժիշկների կողմից խոսակցություններ են շրջանառվել, թե հիվանդանոցը «դոմիկային է»: Ես, իհարկե, հասկանում եմ խոսքերի տողատակը, չէի էլ անդրադարձել, բայց այս պահին առիթ հանդիսացավ. «տնակային» հիվանդանոցի նախագծով առողջապահության նախարարությունը չէր հետաքրքրվի, երբ նրանց աչքի տակ շատ հիվանդանոցներ կան, որոնք ճոխ շենքերում են գործում: Այս կարգի տիպային հիվանդանոցի նախագծով չէին հետաքրքրվի, եթե այն չհամապատասխաներ: Սա այս առումով: Այո, Դուք ճիշտ եք, Գյումրիում մանկական հիվանդանոցի մակերեսն արդեն բավարար չէ, քանի որ մենք ընդլայնվելու անհրաժեշտություն ունենք, մենք մյուս ծառայությունների զարգացման համար դրա կարիքն ունենք: Հենց այս պահին, եթե շրջենք մեր բաժանմունքներով, կհամոզվեք, որ ընդլայնվելու կարիքը կա, որովհետև մարդիկ մեր հիվանդանոցն են նախընտրում: Սա պետք չէ կապել մանկական թերապիայի հետ, այն միայն սեզոնային բնույթ է կրում, այլ մյուս ծառայություններին է վերաբերում: Սակայն առայժմ այս մասին չենք բարձրաձայնում, գիտենալով պետության ու մեր հնարավորությունները:
— Տեխնիկասարքավորումների մասով ի՞նչ կասեք:
— Հագեցված ենք, մեկ ամսից մարզում վերջին սերնդի դոպլեր, դուպլեքս և էխոսկոպիկ նոր սարքավորումներ կունենանք, որի մասին առաջինը Ձեզ եմ հայտնում, թվային ռենտգեն սարք կունենանք, որի մասին առաջին անգամ եմ բարձրաձայնում: Լրիվ նորի մասին է խոսքը, որը բարեգործական կազմակերպության աջակցությամբ է հնարավոր դարձել և, որի արժեքը 60 հազար եվրոն գերազանցում է: Նաև նշեմ, որ միայն թանկարժեք սարք ունենալը չի փակում ցիկլը, քանի որ համապատասխան մասնագետներ, սարքից գլուխ հանողներն են կարևորվում: Օրինակ, մենք ունենք թանկարժեք անեստեզիոլոգիական սարք, որի եթե մի փոքրիկ հատվածը շարքից դուրս գա, փաստի առաջ կկանգնենք: Իսկ այս պարագայում, դու պետք է կարողանաս այս ամենը կազմակերպել, գտնել, ճարել, հասցնել:
— Բժիշկ, ի՞նչ մասնագետի կարիք ունենք: Ինչի՞ պակաս ունենք, որի դեպքում բնակիչը Երևան չի գնա:
— Մեր պարագայում լիարժեք զգալու համար լաբորատորիայի անհրաժեշտություն կա: Պաթոգիստոլոգներ են անհրաժեշտ: Բայց այս ամենին զուգահեռ, պիտի մատնանշեմ, որ մենք սերնդափոխության անհրաժեշտություն ունենք: Փաստում եմ, որ 10 տարվա կտրվածքով այս հարցը լուրջ խոչընդոտ է հանդիսանալու:
— Բայց մարդիկ վստահում են, այսպես ասած, «հին ոսկորին»:
— Ես չեմ բացառում նրանց արդյունավետությունը, բայց ինչպե՞ս չփաստեմ, որ ժամանակակից, տեխնոլոգիաների զարգացմանը զուգընթաց, անհրաժեշտ է ավյունով, տեխնոլոգիաներին տիրապետող, լեզուների տիրապետող երիտասարդներ: Բժշկությունն անընդհատ զարգացող գիտություն է, մի պահ լճացար, հետևից այլևս չես հասցնի:
Պիտակներ՝ #առողջապահություն