ՀԱՐՑԱԶՐՈՒՅՑ | ՄՇԱԿՈՒՅԹ

«Ամեն մեկս, թեկուզ եւ մտքի մեջ, «հետ արի» է ասել ինչ-որ մեկին»

Հարցազրույց կարճամետրաժ և վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ, ռեժիսոր, դերասան ՊԱՐՈՒՅՐ ՆԵՐՍԻՍՅԱՆԻ հետ, որը շուտով հանդիսատեսի դատին  կներկայացնի իր նոր՝ «Հետ արի» (Come Back) ֆիլմը:

Պարույր, ինչո՞ւ «Հետ արի»…

— Ցավոք այնպիսի ժամանակներում ենք ապրում, որ յուրաքանչյուրս հոգու խորքում սպասման մեջ ենք, անկախ ամեն ինչից։ Ամեն մեկս սպասում ենք մեր հարազատին, ընկերոջը, եղբորը, հորը, ծանոթին ու անծանոթին… Ես գրեթե համոզված եմ, որ վերջին ժամանակներում ամեն մեկս, թեկուզ և մտքի մեջ, «հետ արի» է ասել ինչ-որ մեկին, չնայած և գիտակցել է, որ դա այլևս հնարավոր չէ… Ինչո՞ւ «հետ արի», որովհետև՝ «հետ արի»:

Ո՞վ է գլխավոր հերոսը, ի՞նչ իրադարձությունների միջով է անցնում, ի՞նչ առանձնահատկություններ կան։

— Գլխավոր հերոսուհին կին է, որը 44- օրյա պատերազմի ընթացքում սպասման մեջ է։ Ֆիլմում նրա ապրումներն են, ընդգծված են պատերազմական և անձնական դրամաները… Եթե սկսեմ մանրանալ ու խոսել առանձնահատկությունների մասին, կստացվի, որ ֆիլմն ամբողջությամբ պատմեցի։ Ավելի լավ է հետագայում ֆիլմը դիտողները խոսեն առանձնահատկությունների մասին…

Ես` որպես կինոդիտող, նկատել եմ, որ քո ֆիլմերում անկեղծությունն այլ բարձրակետում է։ Գուցե քո հաջողության գրավականներից մեկն էլ սա՞ է։

— Ոչ թե հաջողության գրավականներից մեկն է, այլ՝ գլխավորն է։ Այո, ցանկացած ֆիլմում ես անկեղծ եմ։ Անկեղծ են նաև ստեղծագործական և դերասանական կազմերը։ Եթե դու երեխային հեքիաթ ես պատմում, պետք է անկեղծ պատմես, որպեսզի երեխան հավատա այդ հեքիաթին։ Եթե հասուն մարդուն ես պատմություն պատմում, նույնքան պարտավոր ես անկեղծ լինել… Մարդիկ պետք է հավատան այն պատմությանը, որը դու ֆիլմի միջոցով պատմում ես նրանց։

Ամեն կադր նկարահանելիս ի՞նչ ես մտածում, ինչպե՞ս ես թարմություն հաղորդում։

— Ցանկացած կադր մի հիշողություն է, կյանքից պոկած մի պատառիկ… Ամեն նոր կադր նկարելիս առաջին հերթին մտածում եմ, որ այն լինի իրական, առանց ավելորդ շեշտադրումների… Այդպես է աշխատում նաև ֆիլմի ամբողջ թիմը: Ի վերջո, մենք իրական կյանք ենք պատկերում և ցուցադրում մարդկանց։ Իսկ հատուկ թարմության կարիք չկա, մեր կյանքում անընդհատ թարմություններ են տեղի ունենում, բառիս լավ և վատ իմաստով:

Որպես վերջաբան, ի՞նչ կցանկանայիր ինքդ փոխել։

— Այդ հարցը ես ամեն առավոտ տալիս եմ ինքս ինձ։ Շատ բան կցանկանայի փոխել։ Խոսքս երևույթների մասին է… Սակայն դա շատ բարդ է։ Այնուամենայնիվ, ես միշտ պայքարել ու պայքարելու եմ երևույթների դեմ, որոնք կործանման են տանում մարդկությանը։ Գուցե մի օր ինձ հաջողվի ինչ-որ բան փոխել, գոնե իմ ֆիլմերով…

ՎՈՎԱ ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆ