Հարցազրույց ԱԺ պատգամավորության թեկնածու ՄԱՐՏՈՒՆ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆԻ հետ:
— Պարոն Գրիգորյան, ԱԺ ընտրություններին Դուք մասնակցում եք ՀՀԿ վարկանիշային ցուցակով, այն դեպքում, երբ բազմիցս, այդ թվում նաև մեզ հետ հարցազրույցներից մեկում, նշել էիք, թե իշխող կուսակցության վարկանիշը Շիրակի մարզում շատ ցածր է: Ինչո՞ւ որոշեցիք ցածր վարկանիշ ունեցող ՀՀԿ-ի ցուցակով առաջադրվել:
— ՀՀԿ-ի վարկանիշի հետ կապված, այո, ես ասել եմ ու նաև ասել, որ բոլոր կուսակցություններն այսօր ունեն այդ խնդիրը: Այնպես չէ, որ որևէ կուսակցություն փայլում է իր վարկանիշով: Այսօր այլ հարց է, թե որ կուսակցությունն ինչ հնարավորություն ունի և մեկ այլ հարց է, թե այդ կուսակցության հնարավորություններն այս տարիների ընթացքում ինչքանո՞վ է ճիշտ օգտագործվել: Մարզում ու քաղաքում պետք է կարողանային ժամանակին ՀՀԿ-ի լծակներն ու ռեսուրսները ճիշտ օգտագործել, որպեսզի այսօր չունենային վարկանիշի հետ կապված խնդիր: ՀՀԿ-ն ունի լուրջ հնարավորություններ, որոնք կարելի է օգտագործել հօգուտ մեր մարզի: Պետք է կարողանաս խնդիրը ճիշտ ներկայացնել, պայքարել, որ լուծում ստանաս: Ես այսօր գտնում եմ, որ Հանրապետական կուսակցությունն ունի ռեսուրսներ ու լծակներ, և վստահ եմ, որ ինչպես ժամանակին ԲՀԿ-ի ռեսուրսն ու հնարավորություններն եմ ծառայեցրել Գյումրուն ու Շիրակի մարզին, հիմա էլ կկարողանամ ՀՀԿ-ի ռեսուրսներն օգտագործել: Իմ մեջ ոչինչ չի փոխվել՝ իմ աշխատանքային սկզբունքները, եռանդը, ջանքը չի պակասել, ընդհակառակը, ավելի փորձառու ու կողմնորոշվող եմ դարձել՝ թե կոնկրետ որտեղից ինչ կարող ես բերել քաղաք: Պատգամավորի համար այսօր թիվ մեկ խնդիրը Գյումրի գումար բերելն է: Եթե պետք է գնաս Աժ ու քաղաքի համար ոչինչ չանես, լավ է ընդհանրապես չգնաս:
— Ասում եք՝ օգտագործել ՀՀԿ-ի ռեսուրսներն հօգուտ քաղաքի: Գործնականում դա ինչպե՞ս եք պատկերացնում: Քաղաքում խնդիրներն այնքա՜ն շատ են:
— Ես երկու տարի համագործակցում եմ ՀՀԿ-ի հետ: Հանրապետության նախագահի հետ անմիջական հանդիպումների արդյունքում կարողացա մոտ 100 մլն դրամ բերել Գյումրի՝ երկրորդական փողոցների քարապատման համար: Մի քանի օր առաջ հանրապետության նախագահի մոտ եմ եղել՝ Ախուրյանի տարածաշրջանի շտապ օգնության մեքենայի խնդրով, և նա հանձնարարել է Ախուրյանի համար մեքենա տրամադրել, որ ծառայությունը կարողանան պատշաճ մատուցել: Մի շարք այլ պայմանավորվածություններ էլ կան, որոնց մասին այս պահին չեմ ցանկանում խոսել: Տրանսպորտի նախարարին ենք հրավիրել Գյումրի՝ ներկայացնելու Գյումրու ավտոկայանի խնդիրը: Հանրապետության 2-րդ քաղաքը մոտ 30 տարի տնակային ավտոկայան ունի և այս խնդիրը լուծել է պետք, գյուղերում ջրի, ոռոգման խնդիր կա: Այսինքն՝ փորձում եմ Հանրապետական կուսակցության ուժերը ծառայեցնել հօգուտ քաղաքի ու լուծումներ գտնել:
— Համենայնդեպս, հասարակության մոտ մեծ է անվստահությունն իշխող քաղաքական ուժի նկատմամբ: Դա ցույց տվեցին նախորդ ընտրությունները, երբ ՀՀԿ-ն չկարողացավ իր ուզածի չափով ձայներ հավաքել: Գյումրեցին իշխանությանը մի քանի անգամ «ոչ» ասաց: Հիմա այս կուսակցության հովանու ներքո ինչպե՞ս եք պատրաստվում ժողովրդի վստահությունը շահել ու քվեներ ստանալ, երբ մարդիկ հուսախաբ են եղած:
— Ես կարծում եմ՝ պատգամավոր աշխատելու համար 10 տարին քիչ ժամանակ չէ: Այս ընթացքում գյումրեցին պետք է հասցրած լիներ ճանաչել ինձ, իմ սկզբունքները և տեսնել, որ կուսակցական պատկանելությունը չէ, որ Մարտուն Գրիգորյանին պիտի հնարավորություն տա: Մեր հնարավորություններն ավելի շատ պայմանավորված են նրանով, որ այսօր մարդիկ ինձ վստահում են ու ես էլ ընտրել եմ այն կուսակցությունը, որը հնարավորություն ունի քաղաքին ինչ-որ բան տալ: Մարդը պետք է այսօր վստահի կոնկրետ պատգամավորի թեկնածուին: Եթե 10 տարվա ընթացքում Գրիգորյան Մարտունը Գյումրիում չի եղել, գյումրեցիների կողքին չի կանգնել, իհարկե, այս պարագայում գյումրեցին պետք է մտածի իր անելիքի մասին, իսկ եթե Գրիգորյան Մարտունը տեսել է գյումրեցու վատ օրը, նրա հետ է եղել, քաղաքից չի բացակայել, ժողովրդի մեջ է եղել, ուրեմն՝ գյումրեցին պիտի ընտրի այն մարդուն, ում հետ երկար ճանապարհ է անցել: Թե ես որ թևով ինչ եմ անում, գյումրեցուն պետք է քիչ հետաքրքրի, ինքը պետք է վստահի կոնկրետ իր պատգամավորին, որովհետև վերջում բոլոր կուսակցություններն ինչ ասես խոսք են տալիս: Բայց, եթե ես խոսք եմ տալիս, հետո այդ խոսքի տակից պետք է կարողանամ դուրս գալ, որովհետև ես այս քաղաքում եմ ապրում, ու ամեն երկրորդ մարդը պետք է կանգնեցնի ու հարցնի, թե տվածդ խոստումն ի՞նչ եղավ:
— Պարոն Գրիգորյան, այսօր արդեն իսկ ականատես ենք լինում նախընտրական բոլոր այն գործընթացներին, ինչ միշտ է եղել. ընտրակաշառքի խոստումներ, մարդկանց ցուցակագրում, տնից տուն այցեր, բնակիչների գրանցումների փոփոխություն: Այս ամենից հետո հնարավո՞ր է ակնկալել, որ նոր Ընտրական օրենսգիրքն այլ քաղաքական մշակույթ կբերի ընտրական գործընթացում՝ արդար ու թափանցիկ ընտրություններ անցկացնելու համատեքստում:
— Նոր ԸՕ-ն, բնականաբար, բերում է նոր մոտեցում: Բազմաթիվ խախտումների հետ կապված լուծումներ ունենք՝ կրկնաքվեարկությունն է բացառվում, ցուցակները կհրապարակվեն, ու դրանով բացակայող մարդկանց փոխարեն քվեարկելն էլ է բացառվում: Ու այս փոփոխությունները ստացվեցին իշխանություն-ընդդիմություն համագործակցության շնորհիվ: Իսկ այն, որ ընտրությունների ընթացքում մենք ունենք տարբեր տեսակի կազմակերպչական խնդիրներ, որը կարող է լրատվամիջոցների կողմից այլ կերպ որակվել, թե տեսեք՝ տնետուն են ընկնում, ապա սկսեն դիմացինի աշխատանքին ցեխ շպրտել, ընդամենը կասեմ, որ այդ ամենը կազմակերպչական աշխատանքներ են: Եթե ընտրություն է, ապա աշխատող մարդն ունի խնդիր իր արածը մատուցելու, ներկայացնելու: Ենթադրենք իմ թիմակիցներն ու ակտիվիստները շրջում են, ներկայացնում պատգամավորի աշխատանքը, դա հիմա ի՞նչ է համարվում՝ ընտրակաշա՞ռք, թե՞ մարդու ընտրության իրավունքի խախտում: Ով ցանկություն ունի լսելու այդ մարդուն, կլսի, ով ցանկություն չունի՝ չի լսի: Իսկ ընտրակաշառք լինի, թե չէ, միևնույն է, ընտրություններից հետո բոլորն ասելու են ընտրակաշառք բաժանվեց, ընտրությունների ելքն այսպես եղավ: Դա էլ թող իրավապահ մարմիններն ուսումնասիրեն:
— Վարկանիշային ցուցակով ՀՀԿ-ի ներկուսակցական պայքարը Շիրակի մարզում Ձեր դեպքում լինելու է այն անձանց հետ, ում ժամանակին քաղաքական հակառակորդ էիք: Հիմա նույն կուսակցության ներսում պայքարն ինչպե՞ս է լինելու՝ սրացումներ, բախումներ չե՞ն լինի: Ինչպիսի՞ ընտրապայքար եք ակնկալում:
— Քաղաքական հակառակորդ ունենալու մեջ ոչ մի վատ բան չեմ տեսնում: Սա ընդամենը ընտրություն է, ընտրություններից հետո թշնամություն չի լինի: Քաղաքական պայքար է, ու պայքարում ենք: Ընտրություններից հետո թե՛ Արման Սահակյանի, թե՛ Սուքիաս Ավետիսյանի հետ ունեցել ենք մարդկային նորմալ հարաբերություններ: Կարող է ընկերություն չի եղել, բայց որպես գործընկերներ մենք հարգանքով ենք վերաբերվել միմյանց, ու ճիշտը սա է, ոչ թե քեն քշելը, թշնամությունը, արյունահեղությունը: Դա մերը չէ: Իսկ ներկուսակցական պայքար, բնականաբար, կլինի: Վարկանիշային ընտրակարգը հենց այդպիսին է, կարևորը մենք հասկանում ենք, որ սա թիմային պայքար է, և թիմով պիտի կարողանանք ամեն մեկս մեր հնարավորության սահմաններում շատ ձայն հավաքել:
— Ձեր ասած նույն թիմն ընդգրկված է ՀՀԿ համամասնական ցուցակի ամենավերջին տեղերում: Դուք, օրինակ՝ 174-րդն եք: Ինչպե՞ս սա հասկանալ, ինչո՞ւ հենց շիրակցի պատգամավորները: Չե՞ն վստահում:
— Պիտի հասկանանք մի բան. այդ մարդիկ, որպես վարկանիշային թեկնածուներ, այնքան ուժեղ մարդիկ են, որ այսօրվա դրությամբ կարիք չունեն առաջին տասնյակում կամ 20 համարներում լինել, որ լուսանցքից դուրս չհայտնվեն: Ես այս 10 տարիներին հսկայական աշխատանքից հետո գլուխս բարձր կարող եմ նայել ժողովրդի աչքերին, ու ամոթ էլ է, որ մտածեմ համամասնականի անցողիկ տեղում լինելու մասին, որ հանկարծ, եթե գյումրեցին ինձ չընտրի, ես կարողանամ ԱԺ մտնել: Եթե ինձ չպիտի ընտրի, ավելի լավ է ԱԺ-ում չլինեմ, քան գնամ այնտեղ պարտվածի կարգավիճակով:
— Ո՞վ է Ձեր ընտրողը ու ինչո՞ւ պիտի Ձեզ ընտրի:
— Իմ ընտրողն իմ գյումրեցին է, իմ շիրակցին, բանվորը, տնօրենը, ղեկավարը, գործազուրկը… Իսկ եթե պատասխանեմ այն հարցին, թե ինչո՞ւ պիտի ինձ ընտրեն, մի փոքր անհամեստություն կլինի: Կարծում եմ՝ յուրաքանչյուր գյումրեցու, եթե այդ հարցը տաք, ամեն մեկն իր տեսակետով պատասխանը կունենա: Բայց կարծում եմ, որ 10 տարիների ընթացքում կարողացել եմ քաղաքում լինել ոչ միայն որպես պատգամավոր Մարտուն Գրիգորյան, այլ մարդկանց բնորոշմամբ՝ «մեր Մարտունը»՝, այսինքն՝ որպես քաղաքի տղա, որպես իրենց ընկեր, հետո նոր պատգամավոր: Սա, կարծում եմ, ամենամեծ ձեռքբերումն ու գնահատականն է:
ՄԱՐԻՆԵ ՊԵՏՐՈՍՅԱՆ