Հարցազրույց բժիշկ-էնդոկրինոլոգ ԼԻԼԻԹ ԴԻԼԱՆՅԱՆԻ հետ:

«Ցուրտ հայրենիք» կամ՝ 1949. վկայություններ աքսորից» վավերագիր գրքի շնորհանդեսն էր, որի հեղինակներն են Տիգրան Պասկևիչյանը և Սաթենիկ Ֆարամազյանը: Գիրքը պատրաստվել է «Դարձ ի շրջանս յուր» նախագծի շրջանակներում, որն իրականացրել են «Վերսուս» ստուդիան և «Ֆակտում» ՀԿ-ն՝ 2010-2022թթ-ին: Սա 1946-49թթ. Մեծ հայրենադարձությունը ներկայացնող ծավալուն աշխատանք է, որի արդյունքում ստեղծվել են 4 փաստավավերագրական ֆիլմեր:

Հարցազրույց  «Վարդենի Գյումրի» ջերմոցային տնտեսության համասեփականատեր ՑՈԼԱԿ ՉԱԴՐՅԱՆԻ հետ:

Պարզվում է, քաղաքապետարանի բուսաշխարհի ստեղծման հեղինակը Վարդան Ղազարյանն է, ով երկար տարիների փորձ ունի անցած համայնքային գործունեության մեջ՝ տարբեր պաշտոններում, սակայն ներկայում, իր ասելով, այս ամենը ստեղծել է բուսականությունը սիրելով…

2022-2023 թվականներին Գյումրու Անի և Ավստրիական թաղամասերի հարևանությամբ կառուցվելու է «Ամերիկյան թաղամաս»՝ կայուն զարգացման տեսլականով էկոավան։ Նախատեսվում է երեք տիպի տներով, ամերիկյան արվարձանային բնակավայրերի նմանությամբ կառուցապատում:

Գյումրիում ընթացքի մեջ են փողոցաշինական լայնածավալ շինաշխատանքները: Փողոցների մի մասը հիմնանորոգվում են սուբվենցիոն ծրագրի շրջանակներում: Որոշ փողոցներ կարգի են բերվում Վերակառուցման և Զարգացման Եվրոպական բանկի ֆինանսավորմամբ (ՎԶԵԲ): Ինչպե՞ս է կատարվել փողոցների ընտրությունն ու ինչ դժգոհություններ ունեն գյումրեցիները, ո՞ր փուլում են ընթացող աշխատանքները:

Հարցազրույց Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի (ՀՊՏՀ) Գյումրու մասնաճյուղի ընդհանուր տնտեսագիտության և բնագիտական առարկաների ամբիոնի վարիչ, տնտեսագիտության թեկնածու-դոցենտ ԼՈՒՍՅԱ ԳԱԼՈՅԱՆԻ հետ:

«Երկխոսությունների մեդիա կենտրոնում» կազմակերպվել էր քննարկում «Գյուղական տուրիզմի զարգացման միտումները Շիրակի մարզում» թեմայով: Բանախոսներն էին՝ Շիրակի մարզպետարանի զարգացման ծրագրերի, զբոսաշրջության և վերլուծության բաժնի պետ  Կարեն Բադիշյանը, Ախուրյան խոշորացված համայնքի ղեկավար Արծրուն Իգիթյանը, Շիրակի տուրիզմի զարգացման և հետազոտության կենտրոնի համակարգող Նաիրա Գրիգորյանը, և նույն կենտրոնի հետազոտող Հովհաննես Հակոբյանը:

«Երբ արդեն լավ էի, ու հեռախոսը վերցրեցի, տեսա, թե ինչ է իրականում կատարվել… Մի քանի օր, անկախ ինձանից, ոչ ուտում էի, ոչ խմում… Աստծո կամքով, ապաքինվեցի: Անընդհատ մտքումս էր, որ զոհված երեխեքի ընտանիքներին օգնեմ… հոգուս պարտքն էր, գիտեի, թե 20-30 հոգի են: Բայց երբ ինձ Թորգոմը ներկայացրեց մոտ 120 զոհված, ես սարսափեցի. մի քաղաքից՝ Գյումրիից…»

Երիտասարդը խառատային հաստոցն անջատեց ու պատասխանեց, որ Աշոտը…ձյաձ Աշոտը քաղաքից բացակայում է ու հարցրեց, թե ինչով կարող է օգտակար լինել: Հույսս կտրած, իսկ ավելի շուտ՝ մտածելով, թե էս ջահելն ի՞նչ իմանա, թե սովետի ժամանակ ինչ փականներ էին, ամեն դեպքում բացատրեցի, որ մեր դուռը երկաթյա է, ու իմ գծագրած փականի նկարագիրը ցույց տալով, ասացի, որ ձյաձ Աշոտն է վերջին հույսս…