Հունվարի 26-ին Գյումրու «Բեռլին հյուրերի տանը» պաշտոնապես հայտարարվեց Գյումրիում Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության (ԳԴՀ) հյուպատոսության գործունեության մեկնարկի մասին: Հայաստանում ԳԴՀ դեսպան Մաթիաս Քիսլերը ներկայացրեց նորանշանակ պատվո հյուպատոսին՝ Ալեքսան Տեր-Մինասյանին:

Հետաքրքիր էր Շիրակի մարզի զինկոմիսարից տեղեկանալ, թե երիտասարդությունն այսօր ինչպիսի՞ տրամադրությամբ է գալիս զինկոմիսարիատ` հայոց բանակում ծառայելու և իր պարտավորությունը կատարելու, եթե սովորաբար դրանից խուսափելու ցանկություն ունեցողների թիվը չբացառենք:

Մեզ շատ էին սիրում, բոլորն ասում էին, որ մենք գույն ենք հաղորդել «Տի սուպեր»-ին: Դավիթի հետ համակարգչով տեսանք, որ Քրիստինա Կրետովը մեզ է ընտրել… Բայց թե ինչու հետո այդպես ստացվեց, մենք էլ չհասկացանք: Բայց մեզ հետ կար մի բալետի պարուհի, և իմ կարծիքով, բնականաբար, Քրիստինան իր մասնագիտությունից ելնելով պիտի այդ աղջկան ընտրեր: Մյուս կողմից մեծ նշանակություն ուներ, թե դու որ երկիրն էիր ներկայացնում, հարո՞ւստ, հզո՞ր երկիր, թե՞…

Շատերը ասացին, թե ինչո՞ւ էի միանգամից դիմում կառավարության ղեկավարին: Դիմեցի Կարեն Կարապետյանին, որովհետև նա էր «դրայվով» հանդես գալիս, որովհետև Գյումրիում անդրադառնալով այն փաստին, որ գյումրեցիները շատ խոստումներ են լսել, բայց աշխատանք չեն տեսել, ասել էր. «Ես չեմ կարող, որպես երաշխիք բարաթ տալ: Այ, երբ որ չենք անի, էդ ժամանակ ինչ ուզում եք՝ գրեք… Ժպտացե՛ք, դիլխոր մի եղե՛ք», ու խորհուրդ տվեց. «Ծրագիր գրեք, ծրագիր ներկայացրեք»:

Երկար խոսակցություն ծավալվեց տնակների ու անօթևանության մասին: Քաղաքապետը ներկայացրեց, որ «Գյումրին առանց տնակների հիմնադրամի» կողմից իրականացվելիք ծրագրերի, անհատների միջոցով հնարավորինս կաշխատեն խնդիրը կարգավորել…

Հարցազրույց Շիրակի պետհամալսարանի դասախոս, «Շիրակ» հանրային հեռուստաընկերության հաղորդավար ԼԻԼԻԹ ԹՈՎՄԱՍՅԱՆԻ հետ:

«Էլդորադո» հրատարակչությունը լույս է ընծայել ԱՐՄԵՆ ԳԱՍՊԱՐՅԱՆԻ «Իմ Աստղիկի թաղումը» վիպակը: Գրողի ծրագրած եռագրության առաջին գիրքն է սա, որի գրական արժանիքների գնահատումը նա արդեն թողնում է ընթերցողի հայեցողությանը: Վիպակի գլխավոր պերսոնաժը հեղինակի Աստղիկ անունով տատն է…

«Ջազ-ռոք Լենինականը» յուրատեսակ տարեգիրք է, որ ընդգրկում է 1964-1988 թվականներին իրենց երաժշտական նախասիրություններով, ավանգարդիստական մուտքով քաղաքի մթնոլորտն ինքնովի փոխած երիտասարդական խմբերի մասին: Այդ երաժիշտների` պատերազմից 10 տարի անց ծնված սերնդին, խորթ էր համայն սովետական երիտասարդությանը պարտադրված կարգապահությունը, նրանք մի քիչ տարբերվում էին իրենց սերնդակիցներից ըմբոստ ավյունով, ձգտում էին ապրել այնպես, ինչպես սեփական խառնվածքն էր հուշում և ոչ թե թելադրվում ըստ ընդունված կարգապահական կանոնների…

Հարցազրույց սրտաբան ՏԱԹԵՎԻԿ ԿԱՐԱՊԵՏՅԱՆԻ հետ: